At hoc in eo M.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Maximus dolor, inquit, brevis est. Duo Reges: constructio interrete.

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Itaque ne iustitiam quidem recte quis dixerit per se ipsam optabilem, sed quia iucunditatis vel plurimum afferat. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;
Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Respondebo me non quaerere, inquam, hoc tempore quid virtus
efficere possit, sed quid constanter dicatur, quid ipsum a
se dissentiat.

Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum
esse et suis voluptatibus?

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis, ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam etiam atque etiam explicandam putant.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Ita prorsus, inquam; Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Nos commodius agimus.

Pollicetur certe.: Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Bork: Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.