Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ostendit pedes et pectus. Duo Reges: constructio interrete. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Cur, nisi quod turpis oratio est? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Paria sunt igitur.

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Nam quicquid quaeritur, id habet aut generis ipsius sine personis temporibusque aut his adiunctis facti aut iuris aut nominis controversiam.

Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Sumenda potius quam expetenda. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;

1. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
2. Sed fac ista esse non inportuna;
3. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium.
4. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Quis istud possit, inquit, negare? Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Idemne, quod iucunde? Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem
epulis celebrari memoriam sui nominis.

Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui?

• Cur, nisi quod turpis oratio est?
• In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet?
• Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
• Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.
• Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
• Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.